Ok, deze titel had je niet zien aankomen op een vegan blog. Toch schrijf ik er over; wat houdt je tegen om vegan te worden. En welke maatschappelijke dilemma’s zijn er rondom het vegan bestaan?
Juist de verschillende visies en meningen rondom het veganisme maken dat we blijven praten en nadenken.
Ik schrijf deze blog echt vanuit mezelf; deel mijn kennis en ervaringen. Het kan dus goed zijn dat jij er een andere kijk op hebt en dat is helemaal prima. Juist de verschillende visies en meningen rondom het veganisme maken dat we blijven praten en nadenken.
Dan nu de vijf redenen, ook wel de redenen die ik zelf had om het vegan leven een tijd voor me uit te schuiven. Uiteraard belicht ik ook de andere kant. 😉
- Wat maak ík nou voor verschil? Daarbij eet ik al minder vlees en vis dan mijn vrienden en/of familie; ik draag mijn steentje al bij. Je vergelijkt jezelf vaak met mensen die het “nog slechter doen” dan jijzelf. Niet lullig bedoeld, maar dat betekent niet dat jij het daardoor beter doet. Er is sowieso geen sprake van goed of slecht, voor de een is het nou eenmaal makkelijker om bepaalde dingen te laten staan dan voor de ander. Maar weet wel: je draagt zeer zeker een steentje bij door te minderen. Wanneer je besluit veganistisch te eten verklein je je ecologische voetafdruk met zo’n 75%. Wil je weten hoe groot jouw ecologische voetafdruk is? Doe de test!
- De gedachte dat ik nooit meer een mals stukje vlees of romige plak brie kan eten verdraag ik niet. Ik sprak erover met vriendinnen; een vriendin schrok toen ik opsomde welke dingen ik nu nog wel eens mis. Brie bijvoorbeeld. “Nooit meer brie?!” Dat was even een shock. Het gekke is dat ik het vegan-leven zelf niet zo benader. Ik zeg nooit nooit. Daarmee zeg ik ook niet dat ik ooit vast wel weer dierlijk ga eten, maar de voedingsindustrie en vooral ook technologie ontwikkelen zich enorm snel. Wie weet welke oplossingen voor de milieuproblematiek er nog in het verschiet liggen. Een gemis is een stuk dragelijker wanneer je je beseft dat het niet forever is. Wie had gedacht dat er in 2018 vegan sashimi bestond? Ik in ieder geval niet!
- De wil is er wel, maar de weg ligt vol barricades. Vegan producten zijn moeilijk te vinden, je kunt nergens een hapje eten zonder gedoe en hebt altijd speciale verzoeken. Ik snap het, oprecht! Inmiddels woon ik al een aantal jaar in een (linkse, vrijheid is blijheid) stad, namelijk Nijmegen. Er is veel vraag naar plantaardige voeding en daardoor dus ook veel aanbod. Je hebt meerdere lunchrooms, restaurantjes, natuurwinkels en grote (XL) supermarkten waar het vegan aanbod reuze is! Ik kom zelf uit een dorp, waar het zeer zeker een stuk lastiger zou zijn. Toch geloof ik er inmiddels in dat je overal je draai kunt vinden. Het is even zoeken, maar eenmaal gevonden, weet je de weg. 😉 Zo kun je besluiten online boodschappen te doen, je bekijkt op je gemakje de etiketten en selecteert op plantaardig. Ofwel je maakt een shop-uitstapje naar een grotere winkel in een stad. Veel vegan producten, als vleesvervangers, sauzen, snoepgoed, blikvoer en broodbeleg zijn lang houdbaar.
- Ik kan nergens meer gewoon gezellig meedoen met de rest. Sociaal gezien lijkt me dit niet te doen. Als ik ergens blij verrast door was, was het wel door de reacties en medewerking van mijn omgeving. Zowel mijn vriend, familie als vriendinnen en collega’s reageerden geïnteresseerd. Wanneer ik samen eet met vriendinnen koken we iets veganistisch (voor ons allemaal!). Met uiteten bel ik vooraf altijd even naar het restaurant; tot nu toe kreeg ik iedere keer een aangepast veganistisch menu. Ik eet gezellig mee met de rest; vriendinnen proeven van mijn gerechtjes en doen er geen seconde “moeilijk” over. Mijn moeder heeft altijd wel iets voor me in de vriezer liggen en maakt dat met liefde voor me klaar. Natuurlijk moet je een beetje geluk hebben met de omgeving waarin je verkeert, maar als je zelf echt iets wil en je omgeving wil het beste voor je, dan zullen ze je alleen maar steunen hierin!
- Hoe, in hemelsnaam, kook of bak ik iets zonder ei, kaas, melk, vlees en vis? Wanneer je je hele leven al gewend bent aan het eten van dierlijke producten, weet je ook niet meer zo goed hoe het zonder kan. Dat is heel logisch. Het heeft tijd nodig. Je moet leren hoe je dierlijke producten kunt vervangen, leren hoe je ze bereid en lekker laat smaken. Ontdek het met blogs, vlogs (eetdagboekjes), artikelen en documentaires. Ik nam hier zelf uitgebreid de tijd voor. Ik leefde jaren als flexitarier, toen vegetariër (die af en toe vis at) en weer een drietal jaar later werd ik veganist. En onthoud, je bent nooit te oud om een nieuw voedingspatroon te ontwikkelen. Het went vanzelf!
Nogmaals; doe waar jij je goed bij voelt! Ik probeer alleen aan te geven dat je soms gewoon stappen moet zetten en de stemmetjes (die bovenstaande redenen opnoemen) kunt negeren. Dat is een keuze, die je zelf moet maken.
Ga jij de uitdaging met jezelf aan? Ik hoor graag hoe het gaat!