Hoe zie ik de toekomst? Deze vraag stel ik mezelf vaak. In welke wereld zou ik willen leven en in welke wereld wil ik dat mijn (hopelijk ooit) kinderen leven?
Het antwoord hierop is complex, aangezien ik me erg bewust ben van het kleine onderdeel dat ik ben van deze samenleving en aardbol. Toch dacht ik steeds vaker, zeker naarmate ik ouder werd (ja ik weet het; ik ben nog steeds pas geboren kuiken), dat ik wel degelijk een verschil kan maken. “De kip is toch dood nu die hier in de supermarkt ligt”, “Ik leef maar een keer, dan douche ik liever elke dag een halfuur”, “Al het afval komt toch weer op een hoop”; al deze gedachtes heb ik ook gehad. Ik vond het zelfs egoïstisch om te denken dat ík ergens invloed op kan hebben, laat staan het ook nog eens te delen met anderen.
Pas toen ik een aantal jaar als vegetariër geleefd had en dus doorkreeg dat ik helemaal geen vis en vlees nodig had om te functioneren, zag ik in dat het anders kon. Ik voelde me fit, sterk en mijn bloedwaarden waren top.
Ik vond het zelfs egoïstisch om te denken dat ík ergens invloed op kan hebben, laat staan het ook nog eens te delen met anderen.
De aanloop naar de omslag van vegetarisch naar veganistisch heeft een poosje geduurd. Ik zag veel hobbels op de weg. Niet eens op het gebied van voeding, maar wel op het sociale vlak. In mijn blog “Eten als een konijn” kun je daar meer over lezen.
Growingintothefuture ontstond gelijk toen ik vegan begon te eten. Eerst een korte tijd in anonimiteit en toen ik zoveel leuke en positieve berichten kreeg van onbekenden dacht ik: ik heb er schijt aan, de anonimiteit verdween.
Ik zag veel hobbels op de weg.
Instagram is een fantastische plek om in contact te komen met andere veganisten/voedingsfanaten, inspiratie op te doen en mensen te bereiken. Ik wilde echter ook kunnen schrijven, want ook dat is een passie. Zo ontstond mijn blog growingintothefuture.
In neem je graag mee in mijn ontdekkingstocht naar een fijnere (persoonlijke) wereld!