Toen ik tegen mijn vriend zei dat ik graag bij een restaurant wilde gaan eten dat ‘Konijnenvoer’ heet, trok hij zijn wenkbrauwen zo’n 5 cm op.
De nieuwsgierigheid was groot, zeker omdat de dinerkaart wekelijks wisselt en dus niet vooraf te bekijken is.
Hoewel we beiden plantaardig eten houden we wel van écht lekker eten. Een saai blaadje sla, wat je verwacht bij konijnenvoer, is niet wat wij onder lekker verstaan.
We hadden wel door dat de naam bewust gekozen is en juist de spot drijft met de vooroordelen over plantaardig eten. Zoals ik zelf ook deed in een van mijn persoonlijke blogs. De nieuwsgierigheid was groot, zeker omdat de dinerkaart wekelijks wisselt en dus niet vooraf te bekijken is.
Het diner is altijd Italiaans georiënteerd en de producten waarmee de gerechten bereid worden zijn hoofdzakelijk lokaal geproduceerd. De oogst van de week vormt de basis voor de wekelijks wisselende diners. Met zo’n concept smaakt het eten je bij voorbaat al verrukkelijk.
Vooraf deelden we een anti-pasti plank met allerlei lekkere dingetjes, zoals brood met dips, olijven, aubergine, boontjes, bietensalade, kibbeling en bloemkoolwings. Als hoofdgerecht at ik een gepaneerd visje (van knol), met aardappelmousseline, erwtjes, wortelt en jus. Mijn vriend at pasta met parmezaan en een tomatensaus met jackfruit.
